این پژوهش به بررسی رابطه بین کیفیت حسابرسی و مدیریت سود در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میپردازد. جهت تعیین کیفیت حسابرسی از دو معیار اندازه حسابرس ]21و19و12و11[ و دوره تصدی حسابرس ]18[ و به منظور محاسبه مدیریت سود از مدل تعدیل شده جونز ]13[ استفاده شده است. در این پژوهش، تعداد 61 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دورهی زمانی 1386-1380 بررسی شده است. جهت آزمون فرضیهها از مدلهای رگرسیونی حداکثر درستنمایی[1]- لوجیت باینری[2] و نرمافزار اقتصادسنجی Eviews 6 استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که در حالت کلی یک رابطه مثبت و ضعیف بین معیارهای اندازه حسابرس (حسن شهرت حسابرس) و دوره تصدی حسابرس و مدیریت سود وجود دارد، ولی این رابطه از لحاظ آماری معنیدار نمیباشد. به دلیل وجود مشکل همخطی در مدل کلی، رابطه بین متغیرها به صورت جداگانه بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که بین مدیریت سود و اندازه حسابرس، یک رابطه مثبت ولی غیر معنیدار و همچنین بین مدیریت سود و دوره تصدی حسابرس رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد. در این پژوهش برای تعیین معنیداری کل مدل رگرسیونی از آماره ضریب تعیین مک فادن[3] و آماره نسبت درستنمایی[4] استفاده شده است.