بررسی کاربرد مدل‌های پیش‌بینی ورشکستگی (آلتمن ، فالمر، اسپرینگیت ، زیمسکی و شیراتا ) در پیش‌بینی نکول تسهیلات اعطایی به شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (مطالعه موردی بانک سپه)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه تهران

2 کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه تهران

10.22034/iaar.2011.104712

چکیده

بلوکه شدن منابع به عنوان مطالبات سررسیدگذشته و معوق با کاهش توان  تسهیلات­دهی بانک­ها ، تاثیر منفی بر بهره­وری دارد. از مهمترین راه­های جلوگیری از ایجاد مطالبات معوق ، تصمیم­گیری درست در زمان اعطای تسهیلات است به نحوی که با شناسایی دقیق مشتریان ، تسهیلات به صورت بهینه تخصیص داده شده  و از این طریق احتمال معوق شدن تسهیلات کاهش یابد. برای اخذ تصمیم درست  از ابزارهای متنوعی استفاده می­شود که مهمترین آنها اعتبارسنجی و رتبه­بندی اعتباری مشتریان است . دربانک­های پیشرفته اعتبارسنجی و رتبه­بندی اعتباری مشتریان با استفاده از نرم افزارها و بانک­های اطلاعاتی نوین صورت می­گیرد، لیکن در بانک­های ایرانی اغلب اعتبارسنجی براساس قضاوت حرفه­ای و تشخیص کارشناسی و صرفا با استفاده از برخی از نسبت­های مالی انجام میشود. مدل­های آلتمن ، فالمر، اسپرینگیت ، زیمسکی و شیراتا از مشهورترین
مدل­های پیش­بینی ورشکستگی هستند. طبق یافته های این پژوهش مدل های آلتمن و اسپرینگیت برای استفاده در سیستم رتبه بندی اعتباری مشتریان مناسب تشخیص داده شده است. نتایج بررسی توان و قدرت پیش­بینی این مدل­ها حاکی از آن است که بین نتایج مدل­های یاد شده اختلاف معنی­داری وجود دارد و مدل­های اسپرینگیت و آلتمن بیشترین قدرت پیش­بینی را دارا هستند.

کلیدواژه‌ها