افشاء اطلاعات مالی، عدم تقارن اطلاعاتی را کاهش داده و سبب نقدینگی بیشتر سهام می گردد. علیرغم تحقیقات انجام شده در کشورهای توسعه یافته، به ارتباط بین افشاء اطلاعات و نقدینگی سهام در بازارهای نوظهور ایران پرداخته نشده است؛ بنابراین، این مقاله درصدد است تا به مطالعه تأثیر افشاء اطلاعات بر نقدشوندگی سهام که از طریق قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام[1]اندازه گیری شده است، بپردازد. برای تعیین درجه افشاء اطلاعات توسط شرکتها، چک لیستی بر اساس استانداردهای حسابداری تهیه شده و در نهایت، ارتباط آنها با نقدینگی سهام در مورد 112 شرکت برای سال 1386 مورد مطالعه قرار گرفت. روش بررسی داده ها مطالعه مقطعی بوده و یافته های تحقیق نشان می دهد که ارتباط معنی دار و معکوسی بین افشاءاطلاعات و شاخص نقد شوندگی سهام وجود دارد. این مطالعه می تواند برای سیاست گذاران بورس در الزام استانداردهای افشاء مربوط به شرکتها موثر باشد.
فخاری, حسین, & فلاح محمدی, نرگس. (1388). بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر نقد شوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1(4), 148-163. doi: 10.22034/iaar.2009.105181
MLA
حسین فخاری; نرگس فلاح محمدی. "بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر نقد شوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران". تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1, 4, 1388, 148-163. doi: 10.22034/iaar.2009.105181
HARVARD
فخاری, حسین, فلاح محمدی, نرگس. (1388). 'بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر نقد شوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران', تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1(4), pp. 148-163. doi: 10.22034/iaar.2009.105181
VANCOUVER
فخاری, حسین, فلاح محمدی, نرگس. بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر نقد شوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1388; 1(4): 148-163. doi: 10.22034/iaar.2009.105181
)