افشاء اطلاعات مالی، عدم تقارن اطلاعاتی را کاهش داده و سبب نقدینگی بیشتر سهام می گردد. علیرغم تحقیقات انجام شده در کشورهای توسعه یافته، به ارتباط بین افشاء اطلاعات و نقدینگی سهام در بازارهای نوظهور ایران پرداخته نشده است؛ بنابراین، این مقاله درصدد است تا به مطالعه تأثیر افشاء اطلاعات بر نقدشوندگی سهام که از طریق قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام[1]اندازه گیری شده است، بپردازد. برای تعیین درجه افشاء اطلاعات توسط شرکتها، چک لیستی بر اساس استانداردهای حسابداری تهیه شده و در نهایت، ارتباط آنها با نقدینگی سهام در مورد 112 شرکت برای سال 1386 مورد مطالعه قرار گرفت. روش بررسی داده ها مطالعه مقطعی بوده و یافته های تحقیق نشان می دهد که ارتباط معنی دار و معکوسی بین افشاءاطلاعات و شاخص نقد شوندگی سهام وجود دارد. این مطالعه می تواند برای سیاست گذاران بورس در الزام استانداردهای افشاء مربوط به شرکتها موثر باشد.
فخاری, حسین, فلاح محمدی, نرگس. (1388). بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر نقد شوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1(4), 148-163. doi: 10.22034/iaar.2009.105181
MLA
حسین فخاری; نرگس فلاح محمدی. "بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر نقد شوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران". تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1, 4, 1388, 148-163. doi: 10.22034/iaar.2009.105181
HARVARD
فخاری, حسین, فلاح محمدی, نرگس. (1388). 'بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر نقد شوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران', تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1(4), pp. 148-163. doi: 10.22034/iaar.2009.105181
VANCOUVER
فخاری, حسین, فلاح محمدی, نرگس. بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر نقد شوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1388; 1(4): 148-163. doi: 10.22034/iaar.2009.105181
)