افشای اطلاعات زیست‌محیطی در گزارشگری مالی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات،تهران، ایران،

2 گروه حسابداری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

10.22034/iaar.2022.162394

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، ارائه الگوی توصیفی گزارشگری زیست محیطی در ایران است که از طریق تحقیق اکتشافی، پژوهش کیفی و با روش نظریه پردازی زمینه بنیان تدوین شد. جامعه آماری شامل خبرگان صاحب نظر در زمینه حسابداری، محیط زیست، منابع طبیعی و حقوق بوده؛ که از روش نمونه­گیری گلوله برفی برای انجام مصاحبه استفاده گردید. پس از تحلیل داده­ها؛ الگوی «عدم افشای مناسب اطلاعات زیست‌محیطی در گزارشگری مالی» تدوین شد. نتایج پژوهش نشان می­دهد، افشای مناسبی در خصوص فعالیت­های زیست محیطی صورت نمی­پذیرد و عدم وجود استانداردها و رهنمودهای حسابداری، ضعف قوانین، ضعف فرهنگی و آموزشی و فساد و گروه­های فشار از عوامل مؤثر گزارشگری فعلی زیست محیطی است، که در بستر سطح توسعه­، نحوه فعالیت سازمان­های مردم‌نهاد، نحوه فعالیت سازمان حفاظت محیط‌زیست و شرایط اقتصادی به وجود آمده و عدم آگاهی و دانش عمومی جامعه و عدم حسابرسی و بازرسی قانونی زیست محیطی به عنوان شرایط مداخله­گر می­باشد. راهبردهای الگو شامل انجام فعالیت­های مخرب و آلاینده، عدم پرداخت عوارض آلایندگی، عدم جبران خسارت­های زیست محیطی، انحصاری بودن محصولات و بازار و گزارشگری داوطلبانه (اجتناب از افشای اطلاعات نامطلوب) و پیامدهای آن از دست رفتن مؤلفه قدرت ملی، عدم توسعه پایدار، عدم تقارن اطلاعاتی، عدم پاسخگویی و از دست دادن مزیت‌های رقابتی است.

کلیدواژه‌ها