در اقتصاد دانش محور ، از سرمایه فکری[1] به منظور ایجاد ارزش برای سازمان استفاده می شود و در دنیای امروز ، موفقیت هر سازمان به توانایی مدیریت این دارایی ها بستگی دارد. امروزه شاهد رشد اهمیت سرمایه های فکری ، به عنوان یک ابزار موثر برای افزایش رقابت شرکت ها هستیم . اندازه گیری سرمایه فکری به منظور مقایسه شرکت های مختلف ، تعیین ارزش واقعی آنها و حتی بهبود کنترل های آنها ضروری است .
سرمایه فکری بعنوان یک الگوی جایگزین با هدف شناسایی، اندازه گیری، گزارش دهی و مدیریت دارایی های دانشی ظاهر شده است . در حالی که نیاز به چهارچوب های منظم برای در نظر گرفتن دارایی های دانشی و منابع نامشهود ( نهان ) در محیط اقتصاد جدید وجود دارد، این الگو هنوز یک راه حل غالب برای تئوریسین های حسابداری، متخصصین شرکت ها و ناظران قانونی پیدا نکرده است .
این مقاله به تحلیل سرمایه فکری بعنوان ابزاری برای برآورده کردن نیازهای واقعی شرکت ها و اهمیت و نقش آن در حسابداری و مدیریت مبتنی بر دا[2]نش می پردازد . در این مقاله ، مباحثی مطرح می شود که می تواند تائید کننده جایگزینی سرمایه فکری به جای حسابداری مدیریت در شرکت ها باشد.
احمدپور, احمد, & ابراهیمیان, سید جواد. (1394). سرمایه فکری: در مسیر گذر از تئوری به عمل. تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 7(25), 4-11. doi: 10.22034/iaar.2015.103913
MLA
احمد احمدپور; سید جواد ابراهیمیان. "سرمایه فکری: در مسیر گذر از تئوری به عمل". تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 7, 25, 1394, 4-11. doi: 10.22034/iaar.2015.103913
HARVARD
احمدپور, احمد, ابراهیمیان, سید جواد. (1394). 'سرمایه فکری: در مسیر گذر از تئوری به عمل', تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 7(25), pp. 4-11. doi: 10.22034/iaar.2015.103913
VANCOUVER
احمدپور, احمد, ابراهیمیان, سید جواد. سرمایه فکری: در مسیر گذر از تئوری به عمل. تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1394; 7(25): 4-11. doi: 10.22034/iaar.2015.103913
)