هدف این تحقیق بررسی رابطه طول دوره همکاری حسابرس با صاحبکار وکیفیت اطلاعات حسابداری می‌باشد. در این راستا از متغیر تعداد گردش حسابرس به منظور سنجش طول دوره همکاری حسابرس و از متغیر محافظه‌کاری به منظور سنجش کیفیت اطلاعات حسابداری استفاده گردید. محافظه‌کاری نتیجه رسیدگی حسابرسان و نشان دهنده استقلال واقعی آنها می‌باشد. یکی دیگر از ابعاد استقلال حسابرسان، استقلال ظاهری است که ناشی از اعتماد سرمایه‌گذاران فعال در بازار نسبت به آنها می‌باشد. در این تحقیق، به منظور سنجش استقلال ظاهری حسابرسان، از متغیر محتوای اطلاعاتی سود خالص استفاده شد.
سه مدل باسو 1997، بال و شیواکومار 2005 و بال و کوتاری و رابین 2001، جهت تعیین سطح محافظه‌کاری به کارگرفته شده در شرکت‌ها مورد استفاده قرارگرفتند. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش، 131 شرکت از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، بین سال‌های 1388-1380 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون مدل بال، کوتاری و رابین حکایت از آن داشت که افزایش طول دوره همکاری حسابرس با صاحبکار منجر به افزایش محافظه‌کاری در صورت‌های مالی می‌گردد. آزمون مدل استون و هریس نیز نشان‌دهنده بیشتر بودن محتوای اطلاعاتی سود خالص در شرکت‌های با گردش حسابرس بالا بود.
)