در نظام بانک داری اسلامی چگونگی پرداخت سود به سپرده گذاران به عنوان یکی از موضوعات حائز اهمیت به شمار می رود، در این تحقیق به این سؤال که " آیا سود قطعی پرداختی بانکها مطابق با روش ابلاغی بانک مرکزی (منطبق بر قانون عملیات بانکداری بدون ربا) متضمن رعایت حقوق سپردا گذاران انتاعی آن می باشد" به بررسی نحوه محاسبه سود قطعی سپرده های مدت دار پرداخته شده است. از آنجائی که شناسایی سود حسابداری، بر اساس الزامات تعیین شده در استانداردهای حسابداری کشور صورت می گیرد، پرداخت سود به سپرده گذاران نیز در پایان دوره مالی مطابق با سود نمایش داده شده در صورتحساب سود و زیان، محاسبه و قطعی می گردد. در بررسی به عمل آمده سعی شده است، سود تحقق یافته که مبنای پرداخت سود قطعی می باشد در مقایسه با ارزشهای ایجاد شده واقعی ناشی از به کار گیری سپرده های سرمایه گذاری مدت دار مورد بررسی قرار گیرد. این بررسی با روش زمینه یابی توصیفی و به روش کتابخانه ای و از طریق مطالعه اسناد و مدارک یک بانک نمونه در سال مالی 1384 صورت گرفته است. در مطالعه انجام شده تلاش شده تا بر اساسنتایج بدست آمده مبنای قضاوت حرفه ای برای پاسخ به سؤال اصلی تحقیق فراهم گردد. در نهایت پس از تجزیه و تحلیل نتیجه محاسبات صورت گرفته، ضمن پاسخ به سؤال اصلی تحقیق، مدلی برای بهبود این نظام ارائه گردیده است.
تقی نتاج, غلامحسن, & ابراهیمی, آیت اله. (1388). بررسی تطبیقی نحوه محاسبه سود قطعی سپرده های مدت دار بانک ها بر مبنای دستورالعمل بانک مرکزی و روش ارزش افزوده بانک. تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1(4), 98-111. doi: 10.22034/iaar.2009.105178
MLA
غلامحسن تقی نتاج; آیت اله ابراهیمی. "بررسی تطبیقی نحوه محاسبه سود قطعی سپرده های مدت دار بانک ها بر مبنای دستورالعمل بانک مرکزی و روش ارزش افزوده بانک". تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1, 4, 1388, 98-111. doi: 10.22034/iaar.2009.105178
HARVARD
تقی نتاج, غلامحسن, ابراهیمی, آیت اله. (1388). 'بررسی تطبیقی نحوه محاسبه سود قطعی سپرده های مدت دار بانک ها بر مبنای دستورالعمل بانک مرکزی و روش ارزش افزوده بانک', تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1(4), pp. 98-111. doi: 10.22034/iaar.2009.105178
VANCOUVER
تقی نتاج, غلامحسن, ابراهیمی, آیت اله. بررسی تطبیقی نحوه محاسبه سود قطعی سپرده های مدت دار بانک ها بر مبنای دستورالعمل بانک مرکزی و روش ارزش افزوده بانک. تحقیقات حسابداری و حسابرسی, 1388; 1(4): 98-111. doi: 10.22034/iaar.2009.105178
)